Vanwege de maatregelen rondom de uitbraak van het Coronavirus kunnen Totelossers niet meer doen waar ze het best in zijn: Zuipen Zaalvoetballen. Door de sluiting van het SSC en het afgelasten van alle wedstrijden hebben veel Totelossers plotseling een hoop vrije tijd. Nu rest slechts één grote vraag: Wat doet de gemiddelde Totelosser nu alles op slot zit? Om hier een antwoord op te geven is er een nieuwe rubriek in het leven geroepen; “Totelossers in Quarantaine”. In deze editie laten we verenigingsdinosaurus en trotse coach van N8 Bas van Oudenhoven aan het woord.
Op het moment van schrijven van deze nu al spectaculaire reflectie op mijn thuisblijf-tijdverdrijf, zijn we inmiddels een goede maand en een handvol dagen onderweg in dit sociale isolement. Onderweg in de spreekwoordelijke zin dan natuurlijk, ik ga immers al die tijd al geen kant meer op zoals het een deftige burger betaamt. In dit verhaal neem ik jullie mee in een bloemlezing van mijn huidige bestaan, dat zich heden ten dage overwegend buiten de Brabantse provinciegrenzen afspeelt.
Het uur U, waarop minister-president Mark Rutte het pakket regels aankondigde om de verdere verspreiding van het Coronavirus in Nederland in te dammen (en daarbij ditmaal geen hand schudde met zijn persco-partner), was voor mij een moment van realisatie. Ik zou helaas in complete afwezigheid van collega’s met mijn eerste baan moeten starten. Laten we hopen dat de intelligente aard van de lockdown een positieve inbreng is in mijn dagelijkse werkzaamheden.
Mijn dagen beginnen inmiddels redelijk in elkaar over te lopen. Momenteel ben ik praktisch gezien woonachtig bij mijn schoonouders in het Gelderse Ede. Bij het ontwaken in de ochtend, wrijf ik de aanwezige slaap uit mijn ogen en begeef mij naar het koffiezetapparaat. Daar zet ik de eerste bak arbeidsvitaminen en prepareer een ontbijt. Ik begin het liefst zo vroeg mogelijk aan de arbeid, om zo ook zo vroeg mogelijk klaar te kunnen zijn. Dat geeft de burger moed. Mijn uitzicht voor de rest van de werkzame dag, treft u aan in Figuur 1. Nadat mijn analyserende, citerende en parafraserende werkzaamheden volbracht zijn, is het belangrijk om de ontspanning op te starten.
Ten behoeve van de ontspanning, heb ik reeds in de derde week van maart een Nintendo Switch aangeschaft. Achteraf gezien geen dag te vroeg, want inmiddels is dit stuk technisch vernuft niet meer aan te slepen. Zelfs met slechts een tweetal spellen tot mijn beschikking, kan ik mijzelf en mijn lieftallige vriendin nog tot in de late uren vermaken.
Omdat ik een echte Bourgondiër blijf, tref ik mijzelf regelmatig aan met mijn hoofd in de koelkast op zoek naar een calorierijk tussendoortje of gekoelde granensmoothie. Vandaar dat ik mijzelf geïntroduceerd heb in de goede gewoonte van het hardlopen. Hierbij probeer ik mijn vorm van weleer terug te vinden, die ondertussen voor het laatst 2 jaar en 4 maanden geleden op deze planeet gesignaleerd is. Het hardlopen doe ik natuurlijk in Totelos kledij, zie Figuur 2, waarmee ik de aankomende student nu al richting de zaal probeer te lokken. Ook is in deze figuur duidelijk de verslonzing, dan wel verhipstering, van mijn voorkomen goed zichtbaar. Een elastiekje en schuifspeld bieden tegenwoordig soelaas wanneer mijn aanwezigheid ook bij kappers niet langer op prijs wordt gesteld.
Hier in Ede kan ik hardlopen door prachtige landschappen. De Veluwe ligt immers om de hoek en op een korte afstand liggen een aantal prachtige, oude militaire kazernes, zichtbaar in Figuur 3. Tijdens het hardlopen kan ik met mijn gedachten afdwalen naar vervlogen tijden. Dat we nog met 60 man op een vierkante meter in ’t Lempke stonden en daar nog grof geld bij neerlegden ook. Dat op maandagavond met N8 in Tivoli spelen een droom was die gewoon nog uitkwam. Maar als de timer afgaat en ik mijn ronde gelopen heb, word ik bruusk uit deze droom gerukt en met beide benen terug in de realiteit geplaatst. Dan maar een potje Mario Kart, dat is ook leuk!
Hopelijk voor Totelos en alle Totelossers kunnen we elkaar snel weer zien, kunnen we onze voetbalkunsten weer in de zaal ten toon gaan stellen en kunnen we ook N8 Cantus gaan organiseren om zo het seizoen toch een waardige afsluiter te geven en daar te proosten op eenieders gezondheid! Tot dan en, hopelijk ook, tot snel!
