Ieder seizoen zitten ze er weer bij, Totelossers die het gezellige, vertrouwde Eindhoven een half jaar verlaten om een semester in het buitenland hun educatieve geluk te beproeven. In “Totelossers in den vreemde” vragen wij aan deze uitgevlogen studenten hoe ze hun tijd over de grenzen ervaren. In deze vierde editie vertelt Bas van Oudenhoven over zijn verblijf in de prachtige stad Wenen.
“Pfff, dit feestje was echt een ramp zonder hem hoor. Nee, hij was wel uitgenodigd maar hij zit al sinds begin september in Wenen. Ja, ik had het ook graag anders gezien maar het zou asociaal zijn hem alleen voor onszelf te behouden natuurlijk.” Zulks en meer van dit soort uitspraken zullen elkaar in Eindhoven in hoog tempo afwisselen sinds 3 september. Toen zette ik mijn reis in naar de mooiste stad van (Centraal-) Europa om aldaar een poging te doen mijn uitwisseling tot een voorspoedig einde te brengen.
Zoals vermeld, 3 september vertrok ik dus naar Wenen nadat ik met veel plezier de introductieweek nog in volle glorie heb mogen meedraaien om daar de nieuwste Totelossers binnen te halen. Wenen is een stad van bijna 2 miljoen inwoners, maar je voelt van die omvang zeer weinig terug. Hoewel je in een pilaar van het kunsthistorisch museum meer architectonisch vernuft aantreft dan de hele faculteit bouwkunde het afgelopen decennium heeft weten voort te brengen, voelt de stad in alle andere facetten als een kleinschalige, middelgrote stad. Er zijn geen drukke boulevards, het OV zit nooit absurd vol en het is er bovenal akelig schoon.
Voor mijn uitwisseling studeer ik aan de Wirtschaftsuniversität (WU) Wien, wat zich naar de Engelse naam als “Vienna University of Economics and Business” laat vertalen. De universiteit oogt pittig modern, daar de campus slechts een vijftal jaren oud is en de universiteit er dus pas recentelijk intrek in genomen heeft. De architectuur is modern en dat straalt de WU dan ook graag uit.
College zoals in de Nederlandse vorm bestaat hier zo goed als niet. Vakken worden meestal gegeven voor hooguit 30 man en lessen vinden daarom meestal plaats in ruimtes die men buiten universiteiten nog wel eens “klaslokalen” noemt. Uitbrakken in college zit er dus helaas niet meer in, zeker gezien het feit dat participatie hier hoog in het vaandel staat en vaak 10-20% van je eindcijfer oplevert.
Uitgaan in Wenen is een schitterende bezigheid, aangezien het aantal kleine kroegjes en bruine cafés waar je al voor drieënhalve euro een halve liter in je hand hebt gelukzalig hoog ligt. Reken er daarbij wel op dat je dat shirt voor de allerlaatste keer ooit aan hebt gehad, omdat in de meeste kroegen en cafés het nog gewoon toegestaan is binnen te roken.
Ook voor de techno liefhebbers onder ons is er voldoende te beleven, met een aantal hoog aangeschreven clubs die regelmatig grote namen uit de hoge hoed toveren voor een spetterend avondje ouderwets knallen.
Eerder gebruikte ik voor de WU de woorden “oogt pittig modern” en de term oogt is hier wellicht wat overtrokken gebruikt. Echter is voor de rest van Oostenrijk dit zeer van toepassing, gezien de hoeveelheid papieren bureaucratie hier enorm hoog is. Als je wat wil regelen bij de gemeente wees er dan op voorbereid dat je daar in je stoeltje een aardig aantal uren gaat spenderen. Bij de meeste gemeentekantoren kan je alleen tussen 8:00 en 12:00 terecht en wanneer het 12:00 is dan sluit de deur ook echt. Nog niet aan de beurt geweest is dikke vette pech en bis nächste Mal!
Buiten die kleine irritatie jegens de gemeentelijke janboel is het hier verder prima toeven. Wenen zelf is zoals eerder vernoemd een prachtige stad en vanuit hier is centraal Europa goed bereikbaar. Momenteel heb ik reizen naar Budapest en Bratislava achter mijn naam staan en mijn intentie om daar nog wat aan toe te gaan voegen.
Wenen is absoluut een stad die je aan je wensenlijstje toe moet gaan voegen. Mocht je de komende tijd nog plannen hebben om te komen, neem a.u.b. een combo’tje mee. Ze verkopen het hier nergens en ik begin er aardig mismoedig van te worden.
Mij zien jullie misschien rond Oud & Nieuw in Geldrop of Eindhoven en anders ben ik na eind januari weer op het SSC te bekennen! Ik heb nog wat fotografisch materiaal toegevoegd zodat jullie niet vergeten hoe ik er ook alweer uit zie!
Bis bald und auf Wiedersehen!
-BvO
